در اینجا شش دستورالعمل ارائه می‌شود که به شما کمک می‌کند در عین حال که از شیوه‌های خشونت‌پرهیز بومی خود استفاده می‌کنید، اقدامات خشونت‌پرهیز را ایمن‌تر و موثرتر انجام دهید. به یاد داشته باشید این دستورالعمل ها از دو نکته اساسی نشأت می‌گیرد:
جین شارپ می‌گوید «در صورت انتخاب خشونت بـه عنوان راه مبارزه، پا به میدانی نهاده‌ایم که دیکتاتورها در آن برتری دارند. دیکتاتورها همیشه خود را برای بکارگیری خشونت در مقیاسی خارق‌العاده مجهز کرده‌اند. دموکرات‌ها هر چقدر هم که دوام بیاورند، در نهایت مجبـور خواهنـد بود تا در مقابل حقایق خشن نظامی سر تسلیم فـرود آورنـد. دیکتاتورهـا تقریبـا همیـشه در سـخت‌افـزار جنگـی، تسلیحات، حمل و نقل و حجم نیروهای نظامی برتری دارند و آزادی‌خواهان تقریبا هیچ‌گاه، حتی با وجـود ایمـان و اراده راسخ‌شان، شانسی برای پیروزی نخواهند داشت.»
نتایج به دست آمده از بررسی تطبیقی جنبش‌های مقاومت مدنی نشان می‌دهد که شانس موفقیت یک کارزار یا جنبش مقاومت مدنی نسبت مستقیمی با میزان مشارکت زنان در سطح سازماندهی و خط مقدم آن دارد. اما این نتیجه از کجا می‌آید؟
در آستانه سالگرد کشته شدن «مهسا ژینا امینی» در بازداشت گشت ارشاد، نهادهای امنیتی حکومت تمام تاکتیک‌های سرکوب و ابزارهای قهریه را به کار گرفته‌اند، روزانه ده‌ها تن از زنان، فعالان مدنی و صنفی و کارگری، بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان جنبش «زن زندگی آزادی» و فعالان و اعضای خانواده‌های دادخواه بازداشت یا به زندان‌ها و مراکز امنیتی احضار یا ربوده و ناپدید می‌شوند.
همزمان با نزدیک شدن به اولین سالگرد اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» در ایران، فهمیدن مفهوم حق اعتراضات مدنی در ایران و آنچه در کشورهای دیگر رخ می‌دهد، می‌تواند مفید باشد.
حق اعتراض، حق آزادی بیان و حق برگزاری تجمعات همگی در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و دولت‌ها نمی‌توانند با قوه قهریه این حقوق را از افراد جامعه سلب کنند.
نکته جالب توجه درباره این کنش خاص، انتخاب روز گشایش مدارس به عنوان زمان اعتصاب و تجمع اعتراضی است. هوشمندی این اقدام در تناقضی است که در بطن آن نهفته است: آنها باز شدن مدارس را با تعطیلی مدارس جایگزین کردند. یک کنش اعتراضی رادیکال که در نهایت منجر به این شد که «ابراهیم رئیسی» ناچار شد نخستین مراسم نواختن زنگ اول مهر در دوران ریاست جمهوری‌اش را به روز سوم مهرماه موکول کند. معلمان با این حرکت هوشمندانه و حساب‌شده، رئیس جمهور را رئیس جمهور را مجبور به عقب نشینی کردند.
این یادداشت به صورت اجمالی به بررسی نسبت‌های مبارزات کارگری و صنفی در ایران با مقاومت‌های مردمی علیه حکومت استبدادی جمهوری اسلامی از دی 96 تاکنون می‌پردازد.
اول، مقاومت مدنی یک روش «تعارض» است. بدین معنی که مقاومت مدنی روش مقابله فعال است که افراد یا جنبش‌ها از آن برای خواست‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی یا اخلاقی استفاده می‌کنند. مقاومت مدنی به طور فعال تعارض را ترویج می‌دهد، اختلال ایجاد می‌کند و قدرتی برای تأثیرگذاری، دگرگونی یا تغییر وضعیت موجود ایجاد می‌کند. این مبارزه زمانی اتفاق می‌افتد که مردم به این باور برسند که افراد قدرتمند، سازمان‌ها، دولت‌ها یا سیستم‌های سیاسی رفتار درستی با آنها نداشته‌اند و سیستم‌های جدیدی ایجاد می‌کنند که به بی‌عدالتی‌های اساسی رسیدگی کند. مقاومت مدنی پادزهر انفعال و بی‌تفاوتی است.
بسیاری از جلوه‌های زندگی بشر مدرن، پس از عصر روشنگری در اروپا، به تبع انسان‌مرکزی و سوژه‌گرایی، تغییر کرد. به عنوان نتیجه طبیعی رنسانس و با کمرنگ شدن «ذات‌باوری»، در حوزه سیاست نیز، مفاهیمی نظیر «خودکامگی دولت» و «حق الهی پادشاهی» به زیر سوال رفتند و رویکردهای جدیدی نسبت به چرایی و چگونگی حکومت‌ها به وجود آمدند. در جوامع مدرن، تمامی مردم شهروند در نظر گرفته شده و به جای «مکلف» بودن، حالا دیگر «محق» شده‌اند. در پی تحولاتی چند در سپهر اندیشه، تحولات مدنی و انقلاب‌های متعددی در جهان اتفاق افتادند که زمینه‌ساز توسعه‌های اجتماعی، علمی و اقتصادی شدند....
