همزمان با شدت گرفتن صدور احکام برای معلمان، سرکوب گسترده آنان توسط جمهوری اسلامی و عدم آزادی معلمان دربند و گذشت بیش از چهل روز از آغاز «کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی»، بیش از بیست و هشت هزار نفر از آن حمایت کردند.
به گزارش موسسه خشونت پرهیزی برای دموکراسی و به نقل از «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» شمار امضا کنندگان این کارزار اینترنتی از ۲۸۰۰۰ هزار نفر فراتر رفته است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران پیشتر کمپینی را برای جمع‌آوری یکصد هزار امضا از سوی فرهنگیان با درخواست آزادی معلمان زندانی راه‌اندازی کرده است.
این انجمن در نامه‌ای سرگشاده خطاب به غلامحسین محسنی اژهای، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی، گفت که معلمان چند هفته پیش کوشیدند نامه‌ای را با امضای ۱۲۰۰ فرهنگی ازسراسر کشور به این نهاد تحویل دهند، اما هیچ بخشی از این قوه حاضر به تحویل گرفتن و ثبت نامه نشد. معلمان در این نامه «آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی علیه فعالان صنفی» را خواست اصلی خود اعلام کردند.
در پی پذیرفته نشدن این نامه بود که کارزار اینترنتی جمع‌آوری امضا آغاز شد و با اینکه در آغاز امضاها بیشتر به آموزگاران محدود بود و در فصل تعطیلی مدارس آغاز شده بود، شمار حمایت‌کنندگان به سرعت افزایش یافت و اینک به بیش از ۲۸ هزار امضا رسیده است. شورای هماهنگی در نامه سرگشاده به اژهای که، شنبه پنجم اوت، منتشر شد، اشاره می‌کند که این تعداد امضا، «با وجود تعطیلی مدارس، کم‌شدن ارتباط معلمان و مشکل فیلترینگ فضای مجازی» به دست آمده است.
کانون‌ها و انجمن‌های صنفی مختلف معلمان در تهران و استان‌های سراسر کشور از این کارزار حمایت کرده‌اند.
به گفته شورای هماهنگی، دست‌کم ۱۱ نفر از کنشگران صنفی حقوق معلمان اینک در زندان محبوسند. برخی از آنان در بازداشت موقت‌اند و برخی دیگر در نیز دوران حبس خود را سپری می‌کنند. این چهره‌های زندانی عبارتند از فرزانه ناظران‌پور، اسماعیل عبدی، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، هاشم خواستار، امید شاه‌محمدی، عزیز قاسم‌زاده، محمود صدیقی‌پور، انوش عادلی، حسین رمضان‌پور و مهدی فتحی.
