با نزدیک شدن به بیست و پنجم شهریور و اولین سالگرد کشته شدن مهسا امینی و آغاز اعتراضات سراسری«زن،زندگی،آزادی» شماری از تشکلهای کارگری و مدنی خواستار تجمعات خیابانی و اعتصاب سراسری شدند.
در این فراخوان هشت تشکل کارگری و مدنی خواستار تجمع خیابانی و اعتصاب در سالگرد قتل مهسا شدند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)، ندای زنان ایران، انجمن برق و فلز کرمانشاه، نهاد دادخواهان، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، سندیکای نقاشان البرز و صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد در بیانیهای همگان را به اعتصاب و اعتراض در سالگرد قتل مهسا(ژینا) امینی در روز ۲۵ شهویور فراخواندند.
منتشر کنندگان این فراخوان، قتل مهسا امینی را سرآغاز انقلابی عظیم و انسانی علیه هر گونه تبعیض و نابرابری جنسی، جنسیتی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، قومی و مذهبی دانسته اند.
آنان همچنین بر این نکته تاکید کردند که: «انقلاب زن، زندگی، آزادی ایران به خاطر ویژگیهای ذکر شده خیلی سریع مورد حمایت بشریت آزادیخواه و مترقی در سراسر جهان قرار گرفت تا حدی که دولتهای مماشاتگر غربی مجبور به تغییر لحن شدند و انقلاب مردم ایران را به رسمیت شناختند.»
مهسا (ژینا) امینی شهروند ۲۱ ساله ایرانی بود که در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ پس از دستگیری ازسوی گشت ارشاد در تهران، دچار عارضه مغزی شد و در تاریخ ۲۵ شهریور در بیمارستان جانباخت.
نخستین تجمعهای اعتراضی خیزش انقلابی مردم ایران پس از درگذشت مهسا در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در مقابل بیمارستان محل درگذشت مهسا امینی در تهران شکل گرفت و روزهای بعد به همه ۳۱ استان ایران گسترش یافت. معترضان در خارج از کشور نیز در بیش از ۱۵۰ شهر در سراسر جهان تجمعهای اعتراضی برگزار کردند. این قیام در هفتههای بعدی با حضور دانشآموزان، دانشجویان، اعتصاب استادهای دانشگاه، کسبه و بازاریان گستردهتر شد.
در این اعتراضات، ایران شاهد گستردهترین و طولانیترین تظاهرات علیه جمهوری اسلامی در طول ۴۴ سال اخیر بود که از حمایت وسیع ایرانیان خارج از کشور و همبستگی دولتها و شخصیتهای برجسته سیاسی، اجتماعی، علمی و هنری سراسر جهان برخوردار شد.
